بررسی اثر تنش خشکی بر روی جوانه زنی و رشد اولیه گونه اسفند

مرحله جوانه زنی گیاهان یکی از مراحل مهم در طول دوره رشدی آنهاست که اغلب تحت تاثیر تنش های محیطی قرار می گیرد. یکی از مهمترین تنش های محیطی، تنش خشکی است که ممکن است تحت شرایط بارندگی کم، دمای بالا و وزش باد حادث شود. این تنش منجر به ایجاد خسارت به رشد وکاهش جوانه زنی گونه های گیاهی بخصوص درمناطق خشک می شود. به منظور ارزیابی اثر تنش خشکی بر روی جوانه زنی و رشد اولیه گونه ی اسفند ((peganum harmala آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. سطوح مختلف تنش خشکی در چهار تیمار(0،4/0-، 8/0-،2/1-) اعمال شد. صفات مورد مطالعه شامل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه، طول ساقه چه، بنیه بذر، وزن تر می باشند. نتایج بیانگر روند کاهشی اکثر صفات مورد بررسی در این مطالعه در اثر افزایش درجه تنش بود. به عبارت دیگر، افزایش شدت تنش از صفر تا 2/1- مگاپاسکال، باعث کاهش اکثر صفات مورد بررسی می گردد. ولی درمورد طول ریشه چه و بنیه بذر حداکثر داده ها مربوط به پتانسیل اسمزی 4/0- مگاپاسکال بود. حساسیت طول ساقه چه نسبت به تنش خشکی بیشتر از طول ریشه چه است و با افزایش تنش خشکی، نسبت ریشه به ساقه افزایش یافت. بطور کلی نتایج این تحقیق بیان گر آن است که اسفند، تنش های شدید خشکی در مرحله جوانه زنی و رشد اولیه را تا حد نسبتا زیادی تحمل نموده است. با توجه به اینکه اسفند گیاه مهاجمی بوده و در مناطق خشک به خوبی گسترش می یابد، یافته های این تحقیق نشان داد که مقاومت به خشکی این گیاه در مراحل اولیه رشد که مرحله ای مهم در استقرار گونه های گیاهی خشکی پسند می باشد، می تواند عامل اصلی در ایجاد حالت تهاجمی این گیاه باشد.